طراحی و ساخت کامپوزیت های پلیمری خودروان کار
به گزارش دانلود فایل، اصفهان دو دانشجوی مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی اصفهان موفق به تولید نوعی کامپوزیت شده اند. ادغام خواص روان کاری جامد و مایع در ساختار الیاف تولیدی، همچون نوآوری این دستاورد است.
حمیدرضا آرش پور، دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی اصفهان در گفتگو با ایسنا، در رابطه با تازه ترین موفقیت خود بیان نمود: این پژوهش که در نتیجه همکاری من و حسین نساج پور از دیگر دانشجویان مهندسی مکانیک در دانشگاه صنعتی اصفهان محقق شده است، در واقع طراحی و ساخت کامپوزیت خودروان کار در زمینه اپوکسی یا پلیمری است.
وی اضافه کرد: کامپوزیت های زمینه اپوکسی یکی از مهم ترین مواد در علم مهندسی به شمار می آیند. این کامپوزیت ها با عنایت به این که کنترل خواص و مهندسی کردن ساختارشان امکان پذیر است، در صنایع گوناگونی کاربرد دارند. البته در هر شاخه و حوزه ای که بخواهیم از آن بهره ببریم، باید متناسب با همان کاربردش برخی تغییرات را در آن ایجاد نماییم. به بیان دیگر، کامپوزیت های زمینه اپوکسی همواره به برخی اصلاحات و بهبود خواص نیازمندند.
آرش پور سپس در توضیح زمینه اپوکسی اظهار نمود: رزین اپوکسی یک نوع پلیمر صنعتی است که در مهندسی بسیار مهم و پرکاربرد به شمار می آید. بر همین اساس، ما در تحقیق خود سعی کردیم تا کامپوزیت های خودروان کار را با زمینه اپوکسی عرضه دهیم که در مقایسه با اپوکسی خالص از خواص تریبولوژیکی بهتری برخوردار می باشند.
او در ادامه به یکی از نوآوری های پژوهش حاضر هم نگاه و تبیین کرد: در این تحقیق با تولید بی بافت از میکروالیاف دوجزئی جدید، امکان ساخت کامپوزیت مورد نظرمان را فراهم کردیم. باید بگویم که ادغام خواص روان کاری جامد و مایع در ساختار الیاف تولیدی از نوآوری های این پژوهش به حساب می آید.
این پژوهشگر درباره‌ی مشکلاتی که حل آن ها از راه این ابداع محقق خواهد گردید، توضیح داد: مرتفع ساختن مشکل عدم دسترسی و توقف خطوط تولید برای فرایند روان سازی خارجی یکی از مهم ترین کاربردهای این پژوهش به حساب می آید. البته باید بگویم که این طراحی و ساخت فعلا در مقیاسی کوچک و در محدوده آزمایشگاهی انجام شده است.
این دانشجوی مهندسی با تاکید بر این که پژوهش در مرحله ای قرار ندارد که بتوان همه ابعادش را رسانه ای کرد، اظهار داشت: نتایج این آزمایش در صنایع گوناگونی قابل استفاده خواهد بود که نساجی و هوافضا از اصلی ترین آن هاست. به طورکلی باید بگویم که در این پژوهش پدیده سایش و استهلاک قطعات صنعتی بحث مهمی است که با تاکید بر علم تریبولوژی یا علم سایش، اصطکاک و روان سازی مورد تأمل قرار می گیرد.
او در مورد آینده این پژوهش در صنعت خاطرنشان کرد: اگر بخواهیم به صورت گسترده و در مقیاسی فراتر از لابراتوار از آن استفاده نماییم، به بررسی های تازه تری نیاز دارد. در کنار سایش، دیگر جنبه های رفتاری آن مانند خواص مکانیکی اش باید مورد تأمل و آزمایش قرار بگیرد. حتی رفتار سایشی آن هم باید از نو بهبود پیدا کند، چونکه ما با سرعت و نیرویی کم آنرا ارزیابی کرده ایم و امکان دارد با تغییر دادن سرعت و نیرو رفتار کامپوزیت ها هم دگرگون شود. در راه این ارزیابی، واکاوی مسائل فنی، میزان دسترسی به امکانات و صرفه ی اقتصادی دارای اهمیت بسیاری است. به طورکلی، باید بگویم در همان مقیاس آزمایشگاهی به نتیجه مطلوبی رسیده ایم و امیدواریم که یک روز در زمینه صنعت و در سطحی گسترده از آن استفاده گردد.
پژوهشگر دانشگاه صنعتی اصفهان تصریح کرد: این پژوهش برآمده از ایده هایی بود که در رساله کارشناسی ارشد من و هم دانشگاهی و همکارم، حسین نساج پور، مطرح شده بود. ما دو نفر کوشیدیم طرح مورد بحث در رساله های خویش را مورد آزمایش قرار دهیم. به جز این که رساله های ما از نظر موضوعی به هم نزدیک هستند، استادان راهنما و مشاورانمان هم مشترک هستند.
این پژوهشگر موفق هم نام اساتید خویش را عنوان و اظهار نمود: صالح اکبرزاده و رضا جعفری ندوشن، دو عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی اصفهان، اساتید راهنمای رساله ام هستند. حسین فشندی، عضو هیئت علمی دانشکده نساجی دانشگاه صنعتی اصفهان، و علیرضا علافچیان، عضو هیئت علمی پژوهشکده نانوتکنولوژی و مواد پیشرفته، هم اساتید مشاورم محسوب می شوند.
منبع: دانلود فایل
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب