کافئین سبب بهبود ناوبری در مورچه ها شد
دانلود فایل: یک مطالعه جدید نشان میدهد که کافئین می تواند بر ناوبری مورچه ها تاثیر بگذارد و آنها این ماده را از غذای خود به دست می آورند.
به گزارش دانلود فایل به نقل از ایسنا، مورچه هایی که دوز کافئینی مشابه آن چه در نوشیدنی های انرژی زا وجود دارد را دریافت کرده بودند، هوشمندانه تر حرکت می کردند.
به نقل از آی ای، در یک مطالعه جدید، دانشمندان نشان دادند که چگونه کافئین بر مورچه ها و توانایی آنها برای یادگیری و به صورت خاص کارایی آنها در رسیدن به غذا تأثیر می گذارد.
تمرکز اصلی بر این بود که چگونه غلظت های مختلف کافئین بر توانایی مورچه ها برای مکان یابی و جابجایی پاداش شیرین تاثیر می گذارد. یک گروه نه چندان کوچک متشکل از ۱۴۲ مورچه آرژانتینی سه دوز مختلف کافئین دریافت نمودند.
چرا و چگونه؟
مورچه های آرژانتینی یک گونه مهاجم جهانی هستند. بنابراین است که چنین مطالعه ای برای درک کمک هایی که می تواند بر کنترل آنها تأثیر داشته باشد، مهم می باشد. یک مطالعه جدید نشان داد که کافئین می تواند به کنترل مورچه ها از راه طعمه کمک نماید.
محققان با ردیابی حرکات مورچه ها بر روی یک صفحه کاغذ A۴ که روی سطح اکریلیک را پوشانده بود، تلاش کردند پاسخ را دریافت نمایند. روی سکو، یک قطره محلول ساکارز با ۰، ۲۵ پی پی ام، ۲۵۰ پی پی ام، یا ۲۰۰۰ پی پی ام کافئین قرار داده شد.
غلظت کافئین طبق گزارش های قبلی در مورد اثرات آن بر پرده بالان انتخاب گردید. هنریکو گالانت (Henrique Galante)، نخستین نویسنده و زیست شناس محاسباتی در دانشگاه رگنسبورگ (Regensburg)، توضیح داد که ایده این بود که طیف وسیعی را انتخاب نماییم از طبیعی تا احیانا سمی تا بتوانیم اثرات بالقوه وابسته به دوز را تشخیص دهیم.
چرا این سه دوز؟
نخستین مورد آن چیزی است که در گیاهان طبیعی یافت می شود. دوز میانی مشابه آن چیزی است که در نوشیدنی های انرژی زا یافت می شود و سومین، بالاترین دوز است که برای زنبورها سمی است.
بدون کافئین، مورچه ها یاد نگرفتند که سریع تر به مکان با پاداش برسند. به این مفهوم که آنها با موفقیت مکان آنرا به خاطر نمی آورند. با این وجود، مورچه هایی که دوزهای کم یا متوسط کافئین دریافت نمودند، در یافتن پاداش کارآمدتر شدند.
زمان جستجو برای مورچه هایی که ۲۵ پی پی ام کافئین دریافت نمودند، ۲۸ درصد در هر بازدید و برای مورچه هایی که ۲۵۰ پی پی ام کافئین دریافت نمودند، ۳۸ درصد کاهش پیدا کرد. از نظر زمان، این بدان مفهوم است که اگر مورچه برای یافتن نخستین مورد ۳۰۰ ثانیه زمان لازم داشت، برای آخرین تلاش، ۱۱۳ ثانیه زمان می خواست. در حالیکه با دریافت دوز متوسط کافئین او تنها به ۵۴ ثانیه نیاز داشت. در دوز سوم، این اثر وجود نداشت.
کارآمدتر، اما سریعتر نه
کافئین با کارایی بیشتر اما نه سریع، زمان را می کاهد. یعنی مورچه ها می دانند کجا می روند و مکان جایزه را می دانند.
وقتی در مورد تفاوت های جنسیتی در رفتار مورچه ها سؤال شد، محققان توضیح دادند که آزمایش های آنها منحصرا شامل مورچه های کارگر است که در مورد این نوع از مورچه همگی ماده و از نظر ژنتیکی مشابه هستند. در نتیجه، تمایزات جنسیتی در مطالعات آنها وجود ندارد.
گلانت می گوید: ما هر مورچه را چهار بار آزمایش کردیم، چونکه این آزمایش برای آنها خیلی سخت است. می خواستیم به آنها زمان کافی بدهیم تا مکان غذا را یاد بگیرند. به صورت همزمان، هر بازدید می تواند تا ۲۰ دقیقه زمان ببرد، ازاین رو بازدیدهای زیاد هم غیرعملی می شود.
ما قبلا نشان داده ایم که این مورچه ها یادگیرنده های قوی و سریعی هستند و یک تا دو بازدید برای دیدن اثر کافی است. بنابراین است که ما از چهار مورد استفاده کردیم تا مطمئن شویم که هیچ اثر بالقوه ای را از دست نمی دهیم.
در این مطالعه، ما نشان می دهیم که کافئین زمان جستجوی غذا را می کاهد. ازاین رو انتظار می رود که با افزودن مقدار کمی از این ماده شیمیایی ارزانقیمت به طعمه ها، مورچه ها سریع تر جذب اولیه می شوند و در نتیجه مصرف ماده سمی را پیش از این که در نهایت آنرا درک کنند یا طعمه ها را رها کنند، خواهند داشت.
کافئین امکان دارد به صورت انتخابی بر مکانیسم های ناوبری متمایز و در نتیجه بر نواحی مختلف مغز تاثیر بگذارد.
از آنجاییکه ما لزوما به دنبال آن نبودیم، آزمایش ما به ما اجازه نمی دهد مکانیسم های ناوبری مختلف را کاملا از هم تمایز ببخشیم، چونکه همه آنها به صورت همزمان «فعال» هستند.
منبع: دانلود فایل
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب