یادداشت رئیس فرهنگستان علوم به مناسبت درگذشت پروفسور فضل الله رضا
به گزارش دانلود فایل رضا داوری اردكانی رئیس فرهنگستان علوم به مناسبت درگذشت پروفسور فضل الله رضا نوشت: پروفسور رضا واجد صفاتی بود كه جز در وجود نوادر جمع نمی گردد.
به گزارش دانلود فایل به نقل از ایسنا در این یادداشت می خوانیم:
باسمه تعالی
درگذشت استاد بزرگ و دانشمند و ادیب نجیب آقای پروفسور فضل الله رضا ضایعه ای است كه به آسانی تداركش آسان نیست برای اینكه پروفسور رضا واجد صفاتی بود كه جز در وجود نوادر جمع نمی گردد.
او كه بیشتر عمر طولانی و پربركت خودرا در خارج از ایران گذراند، درد غربت را با رجوع به شعر و ادب و انس با زبان فارسی درمان می كرد. وقتی كه با شهرت علمیش به وطن بازگشت و رئیس دانشگاه صنعتی شد و سپس به ریاست دانشگاه تهران رسید، در بین استادان هم كم و بیش این نگرانی وجود داشت كه ایشان با محیط و شرایط مدیریت در ایران آشنا نباشد و چه بسا بخواهد به همان شیوه ای عمل كند كه در اداره دانشگاه های اروپا و امریكا معمول است ولی چون با روح ایران آشنا بود، دیدیم كه خردمندانه عمل كرد. یكی از كارهای مهمش كه كمتر به اهمیت آن پی بردند و احیاناً در آن چون و چراها كردند، اعطای درجه دانشگاهی به مدرسان و دانشگاهیان نامداری بود كه بر حسب مقررات اداری شرایط رسمی احراز مقام دانشیاری و استادی نداشتند. پروفسور رضا احترام دانش و ملاك دانشمندی را بر رعایت مقررات و رسوم اداری ترجیح داد و به بزرگانی چون محمدتقی دانش پژوه، احمد فردید، محمدابراهیم باستانی پاریزی و ایرج افشار و... درجه استادی و دانشیاری داد و راستی چه بد بود كه بگویند دانشگاه تهران چنین كسانی را از رسیدن به مقام دانشگاهی بازداشته است. دانشمندی كه با فرهنگ و ادب انس داشت، قدر دانشمندان و صاحبنظران را نیز خوب دانست. كاش امثال او در بین ما فراوان بودند.
از خوشوقتی های من یكی اینست كه وقتی فرصت مطالعاتیم را در پاریس می گذراندم و ایشان سفیر ایران در یونسكو بودند توفیق ملاقاتی دست داد. نخستین جمله ای كه به من گفت این بود كه «شاعران در زمانه عسرت» را خوانده ام. من غرق حیرت شدم كه چگونه رئیس دانشگاه تهران فرصت كرده است نوشته یك دانشگاهی بالنسبه جوان و گمنام و موجزنویس را كه در ضمن یك سال بیشتر از صد نسخه از كتابش به فروش نرسیده بود بخواند. پروفسور رضا دانشمندی جامع و كتابخوان و كتابخوانده بود و نه فقط در مهندسی بلكه در ادب و فرهنگ ید طولی داشت. خدایش رحمت كند كه وجودش غنیمتی بود و نظیرش را در ضمن هفتاد هشتاد سالی كه به كار علم و ادب مشغول بود كمتر دیده ایم و می شناسیم.
منبع: دانلود فایل
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب