تاکید پژوهشگران بر توسعه دستگاه های محلی لرزه نگاری برای شناسایی دقیق گسل مسبب زلزله ها
تعدادی از محققان با بهره گیری از روش های آماری فضایی راهکاری برای شناسایی گسل مسبب زلزله سال 99 در رامیان استان گلستان ارائه کردند و برمبنای نتایج به دست آمده از این مطالعات اعلام گردید شناسایی دقیق گسل مسبب رخدادهای لرزه ای نیازمند توسعه دستگاه های محلی لرزه نگاری است.
به گزارش دانلود فایل به نقل از ایسنا، شاهرخ پور بیرانوند، عضو هیات علمی پژوهشگاه زلزله شناسی و مهندسی زلزله، امروز در چهارمین سمینار آمار فضایی و کاربردهای آن، با اشاره به اجرای تحقیقاتی در حوزه بررسی گسل مسبب زمینلرزه ۱۷ شهریور ماه سال ۹۹ در رامیان استان گلستان با اعلان اینکه این تحقیقات با رویکرد موقعیت مکانی رومرکز زمینلرزه ها اجرائی شده است، اظهار داشت: برای این منظور محاسبات مربوط به سازوکار کانونی زمینلرزه ها بصورت خودکار انجام شد که در مراحل نهایی تست اولیه قرار دارد، ضمن آنکه داده های به دست آمده توسط نرم افزارهایی، پردازش شدند.
وی با اعلان اینکه در این مطالعات با بهره گیری از "تنش کولمب" اثرات رخدادهای لرزه ای را بر روی گسل های پیرامونی آن مورد مطالعه قرار دادیم، تصریح کرد: در این بررسی مشاهده کردیم که نقشه گسل های منطقه از منابع مختلف حتی با در نظر گرفتن عدم قطعیت در حدود ۱۰کیلومتری در مختصات رومرکز معرفی شده برای این رخداد لرزه ای، نشانی از وجود گسل شناخته شده در موقعیت رخداد لرزه ای در رامیان استان گلستان به همراه ندارد.
پور بیرانوند افزود: در کنار آن لرزه خیزی منطقه و زمینلرزه رامیان را به همراه گسل های مهم منطقه در محیط Google Earth مورد مطالعه قرار دادیم که در آن خط مفروش بعنوان گسل احتمالی بر داده های موقعیت مکانی زمینلرزه نشان داده شد.
این محقق افزود: نتایج این بررسی نشان میدهد که با وجود خطای مکانیابی رومرکز زمینلرزه ها در شبکه های کشوری موجود، می توان از موقعیت مکانی رخدادهای لرزه ای برای برآورد حدودی و تقریبی محل گسل مسبب زمینلرزه ۱۷ شهریورماه سال ۹۹ در رامیان استان گلستان بهره برد.
به گفته ی ایشان، همین طور این رویکرد می تواند در نقاط دیگر کشور که اطلاعات کافی در مورد گسل ها وجود ندارد، مورد استفاده قرار گیرد. استفاده از داده های شبکه های لرزه نگاری محلی می تواند کمک شایانی به افزایش دقت تخمین موقعیت گسل مسبب زمینلرزه ها باشد.
در این سمینار همین طور دکتر نصرالله ایران پناه، عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان با ارائه مقاله ای با عنوان "روش بوت استرپ پارامتری فضایی برای تحلیل داده های زمین شناسی"، این روش را یک روش محاسباتی-آماری-کامپیوتری دانست که برای تعیین میزان دقت برآوردگرهای حاصل داده های گرفته شده از نمونه ها به کار برده می شود.
وی با اعلان اینکه این روش در سال ۱۹۹۷ ابداع شده است، تصریح کرد: مقالاتی حاصل از به کارگیری این روش در سال ۲۰۰۳ منتشر گردید که بصورت اشتباه از روش بوت استرپ استفاده شده بود، ولی ما با انتشار مقاله ای در سال ۲۰۲۰ کاربرد صحیح استفاده از این روش در زمینه زمین شناسی را تبیین کردیم.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب